Top 5 Risks van Biometrische Beveiliging

In de recente tijd is veiligheid over het algemeen een terugkerend probleem geworden. Mensen worden geconfronteerd met veel veiligheidsuitdagingen bij het beschermen van hun apparaten, bestanden, pakketten, enzovoort. In de cyberspace staat veiligheid tegenover verschillende vormen van slachtofferschap door ongeautoriseerde toegang te beperken.

Het gebruik van traditionele wachtwoorden en pincodes is gemakkelijk te compromitteren gebleken omdat gluurders de toegangssleutels eenvoudig kunnen achterhalen. Met slechts één blik over je schouder kan de veiligheid van je waardevolle spullen in gevaar komen. Dit is een van de factoren die de evolutie van Biometrie heeft doen ontstaan.

Biometrische beveiliging biedt een geavanceerde laag van bescherming aan persoonlijke en organisatorische systemen. De exclusieve aard van sommige kenmerken van het menselijk lichaam speelt een cruciale rol in de vooruitgang van deze vorm van beveiliging. Echter, biometrische beveiliging is niet perfect, en het heeft zijn risico’s. Dit artikel bespreekt uitgebreid wat biometrie is en de risico’s die gepaard gaan met het gebruik van biometrie om systemen te beveiligen.

Wat is Biometrische Beveiliging?

Biometrie zijn biologische specificaties en metingen. De biologie van mensen staat bekend als zeer kwalitatief, maar aan de andere kant zijn metrieken, bekend als metingen, kwantitatief. Beveiliging met biometrie creëert beveiligingssystemen met behulp van menselijke lichaamskenmerken. Deze pogingen hebben geresulteerd in systemen die gebruik maken van vinger- & duimafdrukken, retinascanners, stemherkenningssystemen, enz.

Er zijn een flink aantal biometrische beveiligingsmarkeringen, en ze worden ingedeeld in drie hoofdgroepen. Deze classificatie is gebaseerd op hoe de markeringen worden toegepast om beveiliging te implementeren. Zo worden ze ingedeeld in biologische, morfologische en gedragsbiometrie.

1. Biologische Biometrie 

Deze set biometrie maakt gebruik van een fysiologische en anatomische benadering.

Biologische biometrie omvat DNA, bloed (groep, type of samenstelling) en hartslag. Deze kenmerken zijn niet aan te leren en zijn vrijwel onmogelijk te wijzigen. Er zouden extreme maatregelen genomen moeten worden, wat genetische manipulatie of chirurgie kan inhouden.

Biologische biometrie is wat IN is, en het is technisch gezien de meest betrouwbare van de drie groepen.

2. Morfologische Biometrie

Dit is het gebruik van fysieke lichaamskenmerken om toegang te krijgen tot beveiligde inhoud.

Het maakt gebruik van lichaamskenmerken zoals vingerafdruk, handpalmprint, handgeometrie en gezicht. Voor een indringer om morfologische kenmerken te gebruiken om beveiliging te ontgrendelen, moeten er maatregelen genomen worden die schadelijke gevolgen voor de eigenaar kunnen hebben. De eigenaar zou ontvoerd moeten worden of zelfs zijn vinger of hand afgesneden en bewaard. Foto’s en video’s zouden ook gezichtsherkenning beveiliging kunnen ontgrendelen.

Morfologische biometrie is wat IN is en is ook in redelijke mate betrouwbaar.

3. Gedragsbiometrie

Deze groep biometrie gebruikt patronen van handelingen.

Kenmerkende eigenschappen zoals looppatroon, handtekening of schrijfstijl, stem, gebaren, typepatroon en zelfs IP-adressen worden gecategoriseerd als gedragsbiometrie. Deze vorm van biometrie is niet altijd stabiel omdat de stem van een persoon bijvoorbeeld op een bepaald moment kan veranderen. Ook kunnen die gewoonten worden gevolgd en gekopieerd door een andere persoon.

Gedragsbiometrie is wat je DOET, en het is niet zo betrouwbaar als de andere twee.

5 Grote Risico’s van Biometrische Beveiliging

Veel mensen lijken te denken dat biometrische beveiliging veiliger is dan het gebruik van wachtwoorden en pincodes omdat de kenmerken (vingerafdruk, handpalmprint, retina, DNA, onder andere) ongelooflijk uniek zijn voor individuele gebruikers.

Echter, ondanks de voordelen die biometrie met zich meebrengt, heeft het nog steeds enkele zeer verontrustende gebreken die levendige bedreigingen vormen voor de integriteit van de beveiliging. Elk individu of organisatie die biometrie wil implementeren, moet de risico’s afwegen voordat ze ermee verder gaan.

1. Gebrekkige Gegevensverzameling

De allereerste stap om veiligheid met biometrie te garanderen is het verzamelen van de respectievelijke gegevens. Het overeenkomstige deel van het lichaam zal worden gescand voor registratie (gezicht voor gezichtsherkenning). Onnauwkeurige of incorrecte biometrische gegevensverzameling zal uiteindelijk authenticatieproblemen veroorzaken, en dit baart grote zorgen.

De omstandigheden waaronder sommige biometrische gegevens worden verzameld, moeten zorgvuldig worden opgemerkt. Als een ontvanger ziek was en zijn stem verloor net voordat de gegevens werden vastgelegd, moet hij letterlijk zijn stem opnieuw verliezen om later toegang te krijgen tot het systeem. Het is dus ook essentieel dat gegevens worden verzameld onder gezonde omstandigheden, aangezien biometrie te maken heeft met het lichaam.

Als een frauduleus persoon verantwoordelijk is voor het verzamelen van biometrische gegevens, kunnen zij de verzamelde gegevens vervangen door die van henzelf, waardoor het proces wordt geschaad. Aan de andere kant, wanneer machines de gegevensverzameling doen, kunnen werknemers van de organisatie er nog steeds toegang toe hebben en deze wijzigen om aan hun behoeften te voldoen.

2. Veranderde Biometrische Kenmerken

Verzamelde biometrische gegevens zijn constant. Om een beveiligd systeem met je biometrie te ontgrendelen, moet de geregistreerde informatie overeenkomen met die je op dat moment scant. Als mensen veranderen onze lichamen regelmatig, dus toegang krijgen tot onze beveiligde gegevens kan worden belemmerd.

Bij gevallen van biologische biometrie, als er een genetische mutatie (verandering in celstructuur) optreedt bij een individu na het vastleggen, zal de gebruikte biologische eigenschap niet in staat zijn om het systeem te ontgrendelen, en de persoon kan mogelijk voor altijd de toegang tot zijn waardevolle spullen verliezen.

Als je je gezicht zonder baard hebt geregistreerd, zou het gezichtsherkenningssysteem je geen toegang geven wanneer je een bebaard gezicht toont. Dus, de fysiologie van het lichaam moet op een redelijk hoog niveau worden gehouden wanneer de ontvanger probeert het systeem te ontgrendelen na het vastleggen. 

3. Gecompromitteerde Beveiliging van Opgeslagen Gegevens

Hoewel je biometrie bedoeld is om je gegevens, een systeem of waardevolle spullen te beschermen, moet je biometrische gegevens ook beschermd worden. De veiligheid van je apparaat of geld hangt niet alleen af van je biometrie, maar ook van de voortdurende beveiliging van je biometrische gegevens.

Als er niet goed wordt opgelet, kan het systeem dat uw biometrische gegevens bewaart gecompromitteerd raken. Als dat gebeurt, is uw beveiliging indirect geschonden. Het toenemende aantal hackdreigingen en datalekken wijst erop dat de meeste organisaties niet over robuuste beveiligingsfuncties beschikken om geavanceerde aanvallen te weerstaan.

Als hackers toegang krijgen tot je biometrische gegevens, kunnen de gevolgen verschrikkelijk zijn. Ze kunnen toegang krijgen tot je online accounts zonder jouw toestemming en je zelfs beschuldigen van iets wat je niet hebt gedaan. Wees in dat geval bewust van het beveiligingsrisico dat gepaard gaat met het beveiligen van je gegevens met biometrie.

4. Gevoelig voor Manipulatieve Fraude

Hoewel lichaamskenmerken eigenaardig zijn, is biometrische beveiliging niet volledig waterdicht. Eerdere gebeurtenissen hebben aangetoond dat vingerafdrukken en handpalmprints die nagebootst zijn met kauwgom sommige sensoren kunnen omzeilen. Foto’s, video’s en 3D-afbeeldingen kunnen met name sommige gezichtsherkenningssystemen misleiden. Dat brengt op zichzelf al een grote compromittering met zich mee voor de beveiliging van privégegevens.

Ook familieleden en dubbelgangers (lookalikes) met vergelijkbare morfologische en gedragskenmerken kunnen toegang krijgen tot privégegevens via het zogenaamd “veilige” systeem. Dat belooft niet veel goeds voor de privacy en integriteit van gegevens.

5. Inconsistentie en Starheid

Inconsistente sensorstructuren is een ander privacyprobleem met biometrische beveiliging. Tijdens registratie en vastlegging is er een grote kans dat de biometrische scanfaciliteiten van hoge kwaliteit zijn omdat ze zich binnen de organisatie bevinden. Voor latere scans om toegang te krijgen tot privégegevens op een ander apparaat of bij kleinere vestigingen van de organisatie, kan de geautoriseerde gebruiker te maken krijgen met ontkenning en valse identificatie. Die ontkenning wijt de inferieure sensor aan de sensor die gebruikt werd om de biometrie te registreren.

Bovendien, als je een wachtwoord of pincode verliest, kun je deze altijd op verschillende manieren terugvinden. Hetzelfde kan niet gezegd worden voor biometrische gegevens. Zodra de gegevens of het lichaam gecompromitteerd zijn, zijn ze weg. Dat komt omdat alleen de “geautoriseerde” gebruiker de gegevens kan wijzigen, en hij moet eerst “inloggen”. Dus, als je er niet in kunt, is er geen manier om de biometrische gegevens te veranderen.

Conclusie

Het biometrische beveiligingssysteem is exclusief. Dat lijkt misschien goed voor de beveiliging, maar het laat geen ruimte voor enige vorm van flexibiliteit, waardoor gegevensherstel vrijwel onmogelijk wordt (zelfs voor de rechtmatige eigenaar). Echter, de gemakkelijke toegang en efficiëntie overschaduwen nog steeds de beveiligingsrisico’s. Het heeft zijn gebreken, maar biometrische beveiliging is nog steeds in ontwikkeling.